İnternet üzerindeki veri transferi, ASCII olarak kısaltılan Bilgi Değişimi için Amerikan Standart Koduna dayanmaktadır. Mevcut karakterler İngilizce daktilo klavyesine dayanır ve hem büyük hem de küçük harfli Latin alfabesinin yanı sıra Arap rakamlarını ve bazı noktalama işaretlerini içerir. ASCII karakterleri başlangıçta 7 bitlik bir desene atanmıştır. Günümüzde 8 bitlik bir kalıp kullanılmaktadır. Bu şekilde, 28 olası kombinasyon oluşturulabildiğinden tüm olası karakterler ve kodlamalar temsil edilebilir.

URL Kodlaması ASCII tabanlıdır ve URL'lerdeki boşluklar veya diğer özel karakterler için çözümler sağlar. Bu sorunlar öncelikle otomatik olarak oluşturulan URL'lerde, örneğin ürün veya makale başlıkları URL'lere dönüştürüldüğünde ortaya çıkabilir. URL'lere kodlama her zaman bir % ile başlatılır.

URL'deki bir boşluk genellikle URL'nin sonunda yorumlanır. URL'nin ortasında bir boşluk bulunursa (örneğin, www.example.com/new site.html) tarayıcılar URL'yi çözümleyemeyeceği için bir hataya neden olur. Kullanıcılar böyle bir URL talep ederlerse 404 hata kodu alabilirler. URL kodlaması boşluğu bir ASCII karakteri ile değiştirir, bu durumda 20 onaltılık (%20)

Http://www.example.com/neue%20seite.html

 

URL kodlaması, kullanıcıların ve sunucuların URL'leri doğru bir şekilde yorumlayabilmesi ve alabilmesi için önemlidir. Hatalı URL'ler çok sayıda hata koduna neden olabilir. Her bir hata kodu da arama motorları tarafından web sitesinin bakımının yetersiz olduğu şeklinde yorumlanabilir. Kullanıcılar, boşluklarla bölünmüş URL'lerin neden olduğu hata sayfalarından hızla çıktıklarında Google'a ve diğer arama motorlarına olumsuz sinyaller gönderirler. URL kodlaması söz konusu olduğunda, bir yandan hiçbir parametre karakterinin veya diğer ayrılmış karakterlerin kodlanmadığından emin olmak önemlidir. Öte yandan, SEF URL'lerine dönüştürmek çift kodlamaya neden olabilir ve bu nedenle URL'ler alınırken sorunlara yol açabilir. URL kodlamasıyla ilgili sorunları önlemek için kodlama için UTF-8 kullanılmalıdır.

Diğer Blog Yazıları